Bollywoodzcy filmowcy od zawsze czerpią inspiracje z zachodnich produkcji. Trudno policzyć ile takich remaków powstało już w Indyjskiej Fabryce Snów. Do tej grupy niewątpliwie zalicza się Znalazłem cię. Inspirowany w dość dużym stopniu filmem E.T. Stevena Spielberga, Znalazłem cię w zabawny sposób opowiada historię Rohita i jego wielkiej przyjaźni z kosmitą Jadoo. Rakesh Roshan, reżyser, scenarzysta i producent filmu w jednej osobie, wziął dobrze nam znaną historię, dodał do niej odrobinę indyjskiego spojrzenia na świat, wspaniałą muzykę, cudowne krajobrazy i uraczył nas niezapomnianym filmem.
Główną rolę gra tu Hrithik Roshan – obecnie jedna z największych gwiazd Bollywood dzięki przebojowi Księżniczka i cesarz (Jodhaa Akbar). Hrithik jest równie przystojny co utalentowany. W Znalazłem cię brawurowo zagrał młodego mężczyznę o mentalności jedenastolatka i udowodnił tym samym wszystkim, że sukces zawdzięcza nie tylko pochodzeniu, ale też swojemu talentowi.
Sanjay Mehra jest naukowcem, który obserwuje Wszechświat w poszukiwaniu znaków życia na innych planetach. Stworzył on komputer, który wysyła w przestrzeń kosmiczną różne wariacje sylaby Om. Pewnego dnia otrzymuje odpowiedź na swoje wołanie. Niestety koledzy po fachu wyśmiewają Mehrę. Niedługo potem Sanjay i jego ciężarna żona Sonia wracają samochodem do domu. Nagle na niebie pojawia się pojazd kosmiczny. Przerażony Sanjay traci kontrolę nad pojazdem, auto dachuje... Mężczyzna ginie na miejscu. Sonii udaje się wyjść z wypadku bez szwanku, jednak dziecko, którego oczekuje doznało nieodwracalnego urazu mózgu.
Minęło osiemnaście lat. Pomimo swej ułomności Rohit jest szczęśliwym człowiekiem. Chociaż jest jedenastolatkiem zamkniętym w ciele młodego mężczyzny, ma wielu przyjaciół i zna go całe miasteczko.
Latem do miasteczka przyjeżdża Nisha. Nieświadoma stanu Rohita dziewczyna początkowo nie odczuwa sympatii do chłopaka, który cały czas jej dokucza i żartuje. Kiedy jednak dowiaduje się o jego stanie, zaprzyjaźnia się z nim. Od tej pory przez całe wakacje Rohit, Nisha i dzieci z miasteczka będą nierozłączni.
Któregoś dnia, zupełnie niechcący, przyjaciele znajdują komputer Sanjaya. Nie wiedząc co to za maszyna, Rohit naciska różne klawisze. Wkrótce pojawiają się kosmici. Nie pozostają jednak długo. Na Ziemi nie są bezpieczni.
Starając się uciec jak najszybciej, przybysze z innej planety zapominają o jednym ze swoich towarzyszy. Znajdują go Rohit z Nishą. Mały kosmita szybko zdobywa sympatię przyjaciół. Kiedy ci odkrywają, że kosmita posługuje się psychokinezą, nazywają go Jadoo (czyt: Dziadu; w językach hindi i urdu „jadoo” znaczy „magia”).
Jadoo szybko się orientuje, że Rohit jest chory. Dzięki swoim mocom pomaga chłopcu dorosnąć. Rohit staje się geniuszem.
Rohit i Nisha spędzają ze sobą coraz więcej czasu. W nowym, dojrzałym Rohicie dziewczyna widzi mężczyznę, w którym mogłaby się zakochać i spędzić z nim całe życie. Kiedy chłopak oświadcza się jej, jest zachwycona i natychmiast się zgadza.
Wówczas zaczynają się problemy. Rząd, który oficjalnie neguje istnienie obcych trafia na ślad Jadoo. Specjalna jednostka zostaje wysłana, aby schwytać kosmitę. W ostatniej chwili ratuje go Rohit. W międzyczasie towarzysze Jadoo wrócili po niego na Ziemię. Rohit ze łzami w oczach żegna przyjaciela. Jadoo odchodzi, a wraz z nim jego cudowny wpływ na Rohita. Dzięki temu rząd rezygnuje z ukarania go.
Jakiś czas później Rohit patrzy w niebo. Jedna z gwiazd mruga mocno. To Jadoo przesłał Rohitowi ostatni prezent…
Rakesh Roshan, przez przyjaciół i fanów nazywany Guddu, urodził się we wrześniu 1949 roku w Mumbaju. Jest reżyserem, producentem i aktorem. Miał szczęście urodzić się w jednej z najsłynniejszych filmowych dynastii Indii – klanie Roshanów. Jego ojciec był niezwykle popularnym kompozytorem muzyki filmowej, jego brat Rajesh również zajął się muzyką. Rakesh jest żonaty i ma dwoje dzieci. Syn Hrithik kontynuuje filmową tradycję Roshanów i jest jednym z najpopularniejszych aktorów Bollywoodu. Reżyser jest przesądnym człowiekiem – tytuły wszystkich filmów jakie produkuje zaczynają się na literę „K”. W numerologii litera ta przynosi powodzenie.
Rakesh Roshan rozpoczął karierę w latach siedemdziesiątych. Zagrał w przeszło 70 filmach, a w 1980 założył własne studio, Filmkraft. Jego filmy raz po raz zajmują szczyty indyjskiego box-office. W 2000 roku wyreżyserował film Kaho Naa... Pyaar Hai, który zapoczątkował karierę Hrithika Roshana. Znalazłem cię okazał się jednym z największych sukcesów bollywoodzkiego kina.
Roshan znany jest w Bollywood jako jeden z najbardziej nowatorskich producentów i reżyserów. Pomysły jakie urzeczywistnia w swoich filmach stopniowo zacierają różnice pomiędzy kinematografią hindi i zachodnimi produkcjami.
Wybrana filmografia reżysera.
Wywiad z reżyserem
Proszę nam opowiedzieć o Znalazłem cię.
To prosty film nakręcony w północnych Indiach. Opowiada o opóźnionym w rozwoju młodym mężczyźnie, który ma umysł jedenastoletniego chłopca, o jego związku z matką, z dziewczyną i z kosmitą. Jedynym wspólnym mianownikiem między ludźmi a kosmitami są właśnie emocje. Film nakręcony jest jak kino komercyjne, ale różni się od takich projektów. Znalazłem cię nie jest oparty na E.T. Spielberga chociaż rzeczywiście ma kilka punktów zbieżnych w fabule.
Sądzi pan, że ludzie uwierzą, że Hrithik jest tu opóźnionym w rozwoju chłopcem?
Oczywiście, że tak. Hrithik zagrał bardzo dobrze. Spodoba się szczególnie dzieciom.
Czy to nie za duże ryzyko?
Gdybym powielał formułę, to film by nie wypalił. Publiczność jest inteligentna. Poza tym każdy film to ryzyko. Staram się, żeby moje filmy różniły się od siebie. Uważam, że nasze środowisko filmowe utknęło w martwym punkcie kręcąc wciąż filmy o trójkątach miłosnych. Świat idzie na przód, tylko my się cofamy.
Czy widzowie są gotowi na taki temat?
Widzom spodoba się ten film. Nie nakręciłem filmu popularno-naukowego. Nakręciłem emocjonujący, uniwersalny film. Każdy znajdzie w nim coś dla siebie. Od strony technicznej też nie można mu niczego zarzucić.
W Znalazłem cię pojawiają się dwie utalentowane aktorki – Rekha i Preity Zinta. Proszę coś o nich powiedzieć.
Preity gra Nishę – pewną siebie dziewczynę. Na początku gdy poznaje Rohita, nie lubi go, bo ten żartuje z niej. Potem dowiaduje się, że on nie zrobił tego w złej wierze, że to niewinny, miły dzieciak, i stara się mu pomóc. Preity spodobała mi się w filmie Dil Se: Z całego serca, w którym zadebiutowała. Od tamtego czasu chciałem z nią pracować.
Rekha miała w filmie trudną rolę. Jako matka upośledzonego chłopca, była jedyną osobą, która go rozumiała i wiedziała, jak jest mu ciężko. Prywatnie Rekha jest jak członek rodziny.
Czemu ten film powstawał tak długo?
Aby nakręcić taki film potrzeba wiele czasu poświęcić na przygotowania. Zaczęliśmy kręcić dopiero kiedy wszystko było gotowe. Przygotowania rozpoczęliśmy w październiku 2001 roku. Zdjęcia rozpoczęły się w sierpniu 2002.
Jaki jest więc przepis na hit?
Nie wiem czy film będzie hitem czy klapą. Nie jestem w stanie tego stwierdzić kręcąc film. Gdybym to wiedział, byłbym Bogiem.
Urodził się w styczniu 1974 roku jako drugie dziecko Rakesha Roshana (ma starszą siostrę Sunainę). W grudniu 2000 roku poślubił Suzanne, z którą ma dwóch synów.
Hrithik rozpoczął karierę w 1980 roku, jednak po zagraniu w trzech filmach zniknął z ekranu. Nim na niego powrócił w 2000 roku w obrazie Kaho Naa… Pyaar Hai, przez pięć lat był asystentem reżysera i poznawał przemysł „od podszewki”. Najwyraźniej bardzo mu się to przysłużyło, gdyż za swoje role obsypywany jest nagrodami. Może pochwalić się rolą w pierwszym bollywoodzkim filmie o kosmitach (Znalazłem cię) oraz tym, że jako pierwszy aktor w bollywood wcielił się w postać superbohatera (Krrish – sequel Znalazłem cię).
Ostatnio Hrithik wzniósł się na wyżyny swoją rolą w filmie Jodhaa Akbar: Księżniczka i cesarz. W filmie tym partnerowała mu Aishwarya Rai Bachchan.
Wybrana filmografia aktora:
Wywiad z aktorem
W jaki sposób przygotowywałeś się do roli?
Bałem się nim zaczęliśmy kręcić. Równocześnie grałem też w innych filmach, i tak naprawdę miałem tylko trzy dni na przygotowanie. Odciąłem się od wszystkiego na te parę dni i szukałem w sobie dziecka. Trudno było to zagrać tuż po tym, jak na planie innego filmu właśnie walczyłem z jakimś zbirem.
Szukałeś w sobie dziecka? Brzmi interesująco. W jaki sposób to robiłeś?
Robiłem wszystko to, co w dzieciństwie sprawiało mi frajdę. Oglądałem moje ulubione filmy dla dzieci, w tym Supermana. Jadłem czekoladę, czytałem komiksy. Podobał mi się ten powrót do przeszłości.
Czy rola Rohita nie przeczy Twemu wizerunkowi?
Aktor musi grać różne role. Nie można cały czas myśleć o wizerunku i powielać wiecznie tych samych schematów. Cudownie jest eksperymentować z różnymi rolami.
Czy ojciec mówił Ci jak zagrać kolejne sceny?
Nie, dał mi wolną rękę. Nigdy nie mówił ‘chodź w ten czy inny sposób’. To jest jedna z jego zalet. Dostrzegłem to już podczas pracy na planie Kaho Naa… Pyaar Hai.
Jak się czułeś grając syna Rekhi?
Fantastycznie. Rekha ma w sobie wiele ciepła. Nie mógłbym prosić o lepszą filmową mamę.
Preity Zinta urodziła się w styczniu 1975 roku. Jej ojciec był oficerem armii indyjskiej. Ma dwóch braci.
Po ukończeniu studiów z psychologii pracowała jako modelka, a wkrótce, za namową reżysera reklamówki w której występowała, na poważnie zainteresowała się aktorstwem. Miała zadebiutować w filmie Tara Rum Pum Pum u boku Hrithika Roshana, ale obraz nigdy nie powstał. Czuwała nad nią jednak opatrzność. Zinta dostała rolę u jednego z najwybitniejszych indyjskich reżyserów, Maniego Ratnama. Zadebiutowała w filmie Dil Se: Z całego serca u boku Shah Rukha Khana. Za tę rolę dostała nagrodę.
Preity Zinta znana jest z grania nieschematycznych postaci. Nie obawia się wcielać w role prostytutek, samotnych matek, kobiet słabych czy silnych. Nie ma dla niej tabu. Ostatnio zainteresowała się Indyjską Ligą Krykieta. Wraz z narzeczonym... kupili sobie drużynę. Zinta jest też aktywną działaczką organizacji charytatywnych.
Wybrana filmografia:
Naprawdę nazywa się Bhanurekha Ganesan i urodziła się w październiku 1954 roku w Tamilnadu na południu Indii. Swoją karierę zaczęła w 1966 roku w tollywoodzkim filmie Rangula Ratnam. Dopiero potem wyjechała na północ próbować szczęścia w bollywood. Udało jej się.
Zarówno w życiu prywatnym jak i na ekranie Rekha stara się być kobietą silną i pewną siebie. Podobnie jak Zinta, Rekha również nigdy nie bała się łamać społecznych tabu. Grała kochanki, kobiety upadłe, wampy. Zawsze jednak robiła to z elegancją i wrodzoną klasą. W połączeniu z ogromnym talentem aktorskim, mieszanka ta zaowocowała licznymi nagrodami filmowymi. Choć skończyła już 53 lata, pozostaje symbolem seksu dla kilku pokoleń fanów indyjskiego kina. Zagrała w ponad 180 filmach. Za rolę kurtyzany w filmie Umrao Jaan zdobyła National Award dla Najlepszej Aktorki.
W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych stworzyła wraz z Amitabhem Bachchanem jedną z ekranowych, złotych par bollywoodu.
Wybrana filmografia:
Twórcy filmu bardzo postarali się, aby Jadoo był jak najbardziej przekonujący. W tym celu nie tylko postanowiono wybudować animatronicznego robota, ale też zatrudnić aktora, który założyłby maskę i nadał postaci kosmity trochę życia. Wybór padł na mieszkającego w Australii Chotu Dadę. Mający na swoim koncie ponad 300 ról aktor idealnie nadawał się do roli kosmity, ponieważ był odpowiedniego wzrostu.
Musiałem schudnąć kilka kilogramów. W Australii wzięto wymiary mojej twarzy i przygotowano maskę kosmity. Ważyła ponad siedem kilogramów. Cały kostium ważył ponad piętnaście. Pod maską miałem specjalny aparat dostarczający mi tlen, żebym się nie udusił.
Firmę Bimmini Special FX and Design Studios, która przygotowała mechanicznego Jadoo, Roshan znalazł w internecie.
Zaczęli od pomysłu. Roshan wiedział, że jego kosmita ma mieć około metra wysokości i duże, łagodne oczy. Zaprojektowanie idealnego kosmity trwało niemalże rok. Projektanci konsultowali z Roshanem każdy szczegół. Sporym problemem okazał się kolor Jadoo. W rezultacie postanowiono, że kosmita będzie niebieski, jak Krishna, do którego Rohit modli się przed wyjściem do szkoły. Kształt głowy przywodzić ma na myśl Ganeshę – boga o głowie słonia (patrona między innymi nauki i sztuki).
Każdy jeden z elementów został dokładnie przemyślany.
Strój który nosi Jadoo został zaprojektowany tak, aby przypominać szaty noszone przez szamanów lub mnichów. Wzór na plecach reprezentuje energię ‘chi’. Naszyjnik jaki kosmita nosi, przypomina kształtem słowo Om. Podobnie zaprojektowano statek kosmiczny.
W 2004 roku film zdobył liczne nagrody. Najważniejsze z nich to dwie nagrody National Award.
Nagrody National Award to najważniejsze nagrody indyjskiego przemysłu filmowego przyznawane od 1954. Zwycięzcy typowani są przez jurorów, a nagrody wręcza sam prezydent Indii.
Oprócz National Awards, Znalazłem cię zdobył pięć nagród Filmfare (prestiżem porównywalne do nagród Amerykańskiej Akademii Filmowej).
Prócz tych nagród, film otrzymał również Nagrody Apsara w kategoriach:
Na gali Screen Weekly Awards, filmowcy otrzymali statuetki w kategoriach:
Również Zee Cine nie pozostało w tyle, i obsypało twórców filmu nagrodami. Film zdobył statuetki w kategoriach:
poleca:
