Z daleka od wypożyczalni!

Koszmar dalej będzie koszmarem, nawet jeśli lubicie kino katastroficzne. A jak nie wiadomo o co chodzi, chodzi o pieniądze. Wydaje się, że ten film został zrobiony za mniejsze pieniądze niż wynosi tygodniówka statystycznego polskiego gimnazjalisty. Dlatego i scenariusz i aktorstwo i efekty specjalne spoczęły na najniższym z możliwych poziomów. Nie ma ani jednej rzeczy, która mogłaby złagodzić poczucie traumy i wszechogarniającej nudy. Nie ma też ani krztyny sensu, czy to w filmie, czy w decyzji, która skłaniała nas do obejrzenia tego pseudo filmowego półproduktu . Jest strasznie.

Kataklizmem jest tym razem zły człowiek, który w ramach personalnej wendetty postanawia zniszczyć chyba cały świat, za pomocą urządzenia sterującego pogodą. To właśnie za jego pomocą chce wyrównać stare rachunki z wrogiem. Jedynie dwóch jego synów jest w stanie przewidzieć ruchy ojca na tyle, żeby być może powstrzymać go zanim będzie za późno.

Jest strasznie. Pusty jak bezkres oceanu jest scenariusz, stanowiący zlepek tych najgorszych i najbardziej oklepanych scen z różnych filmów katastroficznych. W tej prawdziwie fatalnej opowieści miotają się aktorzy, którzy udział w tym filmie wzięli chyba za karę. Drewniane dialogi, jakie padają z ich ust powinny na zawsze wejść do kanonu najkoszmarniejszych tekstów kina telewizyjnego. No i te efekty specjalne! Nie mam najmniejszego pojęcia o komputerach, a nawet ja byłaby chyba w stanie stworzyć coś ciekawszego, coś lepszego na swoim domowym PC-ecie. A jak ja, to już każdy. Ten film nie ma w sobie nic przyjemnego, nic na czym można by zawiesić kinowe oko. Niespełna półtorej godziny jest koszmarnie nudnym i żmudnym przeżyciem. Proszę trzymać się z daleka!