Byliśmy, widzieliśmy, napisaliśmy...

Biłam się z myślami. Ba, szalałam. Ale zdania niestety nie zmieniłam. Niezależnie od recenzji, jakie przeczytałam, a przeczytałam ich wiele. To piramidalnie bezsensowny i głupi film. Nie ma sensu. Nawet najmniejszego. Chyba że sensem jest półtoragodzinny teledysk, też zresztą bez sensu. Inaczej radzę: trzymajcie się z daleka od kina!

Ciepły, magiczny, urzekający film o odnajdywaniu własnego miejsca na ziemi. Chociaż to adaptacja książki, film zdecydowanie ją przewyższa. Głównie za sprawą fenomenalnego aktorstwa, doskonałej reżyserii i fantastycznej scenografii. Przygoda kinowa dla każdego, w każdym wieku.

Chociaż jedzenie jest integralnym, wszechobecnym elementem w tym filmie, sama opowieść to już coś więcej niż historia pewnego kucharza. To taka sentymentalna, urokliwa opowieść o odnalezieniu się we własnej pasji i zrozumieniu tego, co tak naprawdę jest w życiu ważne. Oczarowuje.

Film nie tylko o tytułowym pożądaniu, ale przede wszystkim o marzeniach, tych niedościgłych, choć prawdziwych, ale też tych zrodzonych we śnie, w podświadomości. Przepiękna Sophie Marceau przemówi pewnie do niejednego widza. Czy zrobi to sam film? Nie jestem do końca przekonana.

Subtelny, wysmakowany, delikatny, wzruszający - mam jeszcze wiele podobnych słów, którymi mogłabym opisać ten wyjątkowy film. Ta przepięknie opowiedziana historia trafia prosto pod skórę i zostaje tam jeszcze długo po zakończeniu. Wyjątkowy, przepięknie zagrany, subtelnie opowiedziany film.

Można nie lubić Toma Cruise. No dobrze, ja za nim nie przepadam. Ale nawet ja muszę przyznać, że w tym filmie jest po prostu na swoim miejscu. I jaki to film! Świetne kino science – fiction, doskonale zagrane, świetnie napisane, jeszcze lepiej zmontowane.

Ta francusko – brytyjska komedia być może nie jest objawieniem roku, ale na pewno jest miło spędzonym czasem w kinie. Idealny film na letnie lenistwo. To, plus wspaniali aktorzy z najwyższej półki.